ارزیابی توان اکولوژیکی منطقه حفاظت شده شیمبار به منظور استقرار کاربری گردشگری پایدار به روش تصمیم گیری چند معیاره

منطقه حفاظت شده شیمبار با مساحتی حدود 54 هزار هکتار در شمال شرقی استان خوزستان واقع شده است و از توابع شهرستان مسجدسلیمان می­باشد. این منطقه به دلیل جاذبه­­های گردشگری یکی از مناطق مستعد توسعه اکوتوریسم به حساب می آید. ارزیابی توان اکولوژیکی مناطق در راستای کاربری اکوتوریسم به عنوان ابزاری برای حصول به این هدف شناخته شده است. در این راستا و با توجه به ویژگیهای اکولوژیکی منطقه، ارزیابی توان اکولوژیک منطقه حفاطت شده شیمبار با استفاده از  فرآیند تحلیل سلسله مراتبی  با کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی انجام گرفت. در ابتدا معیارهای لازم و تأثیرگذار در کاربری اکوتوریسم شناسایی شده سپس این معیارها بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی، به اجزای کوچکتری تقسیم شدندکه از طریق پرسش نامه دلفی، 7 معیار و 14 زیر معیار توسط کارشناسان تعیین گردید. سپس با استفاده از روش مقایسه زوجی معیارهای موجود اولویت بندی شدندو با کمک روش ساتی درجه اهمیت قضاوتهای انجام گرفته برای هر سطح در محیط نرم افزار expert choice محاسبه و در مرحله آخر در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی لایه های اطلاعاتی مورد نیاز تهیه و اوزان محاسبه شده به لایه ها اعمال گردید و نقشه های تهیه شده در مقیاس 1:250000 از حالت وکتور به رستر تبدیل شدند تا با استفاده از رویهم گذاری وزنی همپوشانی شوند. نتایج بررسی نشان داد که شیب یکی از عوامل کلیدی در ارزیابی توان محیط زیستی منطقه مورد مطالعه می باشد. در نهایت با تجزیه و تحلیل و جمع بندی داده ها و با بهره گیری از سامانه اطلاعات جغرافیایی، نقشه زونهای مناسب، متوسط و نامناسب برای کاربری اکوتوریسم تهیه گردید. نتایج این مطالعه نشان می دهد  که 5785 هکتار از منطقه (معادل 11درصد) دارای توان مناسب و 39744 هکتار از منطقه (معادل 73 درصد) دارای توان متوسط و 168630 هکتار از منطقه (معادل 16درصد) دارای توان نامناسب جهت استقرار کاربری توسعه اکوتوریسم می­باشد.